victimarius

Latin

Etymology

victima (sacrificial victim) +‎ -ārius

Pronunciation

Adjective

victimārius (feminine victimāria, neuter victimārium); first/second-declension adjective

  1. belonging to victims

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative victimārius victimāria victimārium victimāriī victimāriae victimāria
genitive victimāriī victimāriae victimāriī victimāriōrum victimāriārum victimāriōrum
dative victimāriō victimāriae victimāriō victimāriīs
accusative victimārium victimāriam victimārium victimāriōs victimāriās victimāria
ablative victimāriō victimāriā victimāriō victimāriīs
vocative victimārie victimāria victimārium victimāriī victimāriae victimāria

Noun

victimārius m (genitive victimāriī or victimārī); second declension

  1. attendant at a sacrifice
  2. sacrificer

Declension

Second-declension noun.

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

References