victricus

Latin

Noun

vīctricus m (genitive vīctricī); second declension

  1. (Medieval Latin) alternative form of vītricus

Declension

Second-declension noun.

singular plural
nominative vīctricus vīctricī
genitive vīctricī vīctricōrum
dative vīctricō vīctricīs
accusative vīctricum vīctricōs
ablative vīctricō vīctricīs
vocative vīctrice vīctricī