victuri

Latin

Etymology 1

Participle

victūrī

  1. inflection of victūrus:
    1. nominative/vocative masculine plural
    2. genitive masculine/neuter singular

Etymology 2

Participle

vīctūrī

  1. inflection of vīctūrus:
    1. nominative/vocative masculine plural
    2. genitive masculine/neuter singular