vigéc
Hungarian
Etymology
From German Wie geht’s?[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈviɡeːt͡s]
- Hyphenation: vi‧géc
- Rhymes: -eːt͡s
Noun
vigéc (plural vigécek)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | vigéc | vigécek |
accusative | vigécet | vigéceket |
dative | vigécnek | vigéceknek |
instrumental | vigéccel | vigécekkel |
causal-final | vigécért | vigécekért |
translative | vigéccé | vigécekké |
terminative | vigécig | vigécekig |
essive-formal | vigécként | vigécekként |
essive-modal | — | — |
inessive | vigécben | vigécekben |
superessive | vigécen | vigéceken |
adessive | vigécnél | vigéceknél |
illative | vigécbe | vigécekbe |
sublative | vigécre | vigécekre |
allative | vigéchez | vigécekhez |
elative | vigécből | vigécekből |
delative | vigécről | vigécekről |
ablative | vigéctől | vigécektől |
non-attributive possessive – singular |
vigécé | vigéceké |
non-attributive possessive – plural |
vigécéi | vigécekéi |
possessor | single possession | multiple possessions |
---|---|---|
1st person sing. | vigécem | vigéceim |
2nd person sing. | vigéced | vigéceid |
3rd person sing. | vigéce | vigécei |
1st person plural | vigécünk | vigéceink |
2nd person plural | vigécetek | vigéceitek |
3rd person plural | vigécük | vigéceik |
Derived terms
- vigéces
- vigéci
- vigéckedik
- vigécség
References
- ^ vigéc in Zaicz, Gábor (ed.). Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (‘Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN. (See also its 2nd edition.)
Further reading
- vigéc in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.