világai
Hungarian
Etymology
világ + -ai (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvilaːɡɒji]
- Hyphenation: vi‧lá‧gai
Noun
világai
- third-person singular multiple-possession possessive of világ
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | világai |
| accusative | — | világait |
| dative | — | világainak |
| instrumental | — | világaival |
| causal-final | — | világaiért |
| translative | — | világaivá |
| terminative | — | világaiig |
| essive-formal | — | világaiként |
| essive-modal | — | világaiul |
| inessive | — | világaiban |
| superessive | — | világain |
| adessive | — | világainál |
| illative | — | világaiba |
| sublative | — | világaira |
| allative | — | világaihoz |
| elative | — | világaiból |
| delative | — | világairól |
| ablative | — | világaitól |
| non-attributive possessive – singular |
— | világaié |
| non-attributive possessive – plural |
— | világaiéi |