vildmark
Swedish
Etymology
Noun
vildmark c
- (countable, uncountable) wilderness
Declension
nominative | genitive | ||
---|---|---|---|
singular | indefinite | vildmark | vildmarks |
definite | vildmarken | vildmarkens | |
plural | indefinite | vildmarker | vildmarkers |
definite | vildmarkerna | vildmarkernas |
See also
- ödemark (“desolate wilderness, wasteland”)