vilegiatură

Romanian

Etymology

Borrowed from French villégiature.

Noun

vilegiatură f (plural vilegiaturi)

  1. holiday

Declension

Declension of vilegiatură
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative vilegiatură vilegiatura vilegiaturi vilegiaturile
genitive-dative vilegiaturi vilegiaturii vilegiaturi vilegiaturilor
vocative vilegiatură, vilegiaturo vilegiaturilor