villigöltur
Icelandic
Etymology
From villi- (“wild”) + göltur (“boar”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvɪtlɪˌkœl̥tʏr/
- Rhymes: -œl̥tʏr
Noun
villigöltur m (genitive singular villigaltar, nominative plural villigeltir)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | villigöltur | villigölturinn | villigeltir | villigeltirnir |
| accusative | villigölt | villigöltinn | villigelti | villigeltina |
| dative | villigelti | villigeltinum | villigöltum | villigöltunum |
| genitive | villigaltar | villigaltarins | villigalta | villigaltanna |