villijük
Hungarian
Etymology
villi + -jük (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvilːijyk]
- Hyphenation: vil‧li‧jük
Noun
villijük
- third-person plural single-possession possessive of villi
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | villijük | — |
| accusative | villijüket | — |
| dative | villijüknek | — |
| instrumental | villijükkel | — |
| causal-final | villijükért | — |
| translative | villijükké | — |
| terminative | villijükig | — |
| essive-formal | villijükként | — |
| essive-modal | villijükül | — |
| inessive | villijükben | — |
| superessive | villijükön | — |
| adessive | villijüknél | — |
| illative | villijükbe | — |
| sublative | villijükre | — |
| allative | villijükhöz | — |
| elative | villijükből | — |
| delative | villijükről | — |
| ablative | villijüktől | — |
| non-attributive possessive – singular |
villijüké | — |
| non-attributive possessive – plural |
villijükéi | — |