villijeik
Hungarian
Etymology
villi + -jeik (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvilːijɛjik]
- Hyphenation: vil‧li‧je‧ik
Noun
villijeik
- third-person plural multiple-possession possessive of villi
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | villijeik |
| accusative | — | villijeiket |
| dative | — | villijeiknek |
| instrumental | — | villijeikkel |
| causal-final | — | villijeikért |
| translative | — | villijeikké |
| terminative | — | villijeikig |
| essive-formal | — | villijeikként |
| essive-modal | — | villijeikül |
| inessive | — | villijeikben |
| superessive | — | villijeiken |
| adessive | — | villijeiknél |
| illative | — | villijeikbe |
| sublative | — | villijeikre |
| allative | — | villijeikhez |
| elative | — | villijeikből |
| delative | — | villijeikről |
| ablative | — | villijeiktől |
| non-attributive possessive – singular |
— | villijeiké |
| non-attributive possessive – plural |
— | villijeikéi |