villink
Hungarian
Etymology
villi + -nk (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvilːiŋk]
- Hyphenation: vil‧link
Noun
villink
- first-person plural single-possession possessive of villi
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | villink | — |
| accusative | villinket | — |
| dative | villinknek | — |
| instrumental | villinkkel | — |
| causal-final | villinkért | — |
| translative | villinkké | — |
| terminative | villinkig | — |
| essive-formal | villinkként | — |
| essive-modal | villinkül | — |
| inessive | villinkben | — |
| superessive | villinken | — |
| adessive | villinknél | — |
| illative | villinkbe | — |
| sublative | villinkre | — |
| allative | villinkhez | — |
| elative | villinkből | — |
| delative | villinkről | — |
| ablative | villinktől | — |
| non-attributive possessive – singular |
villinké | — |
| non-attributive possessive – plural |
villinkéi | — |