vincendus
Latin
Etymology
Future passive participle (gerundive) of vincō.
Participle
vincendus (feminine vincenda, neuter vincendum); first/second-declension participle
- that is to be won
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | vincendus | vincenda | vincendum | vincendī | vincendae | vincenda | |
| genitive | vincendī | vincendae | vincendī | vincendōrum | vincendārum | vincendōrum | |
| dative | vincendō | vincendae | vincendō | vincendīs | |||
| accusative | vincendum | vincendam | vincendum | vincendōs | vincendās | vincenda | |
| ablative | vincendō | vincendā | vincendō | vincendīs | |||
| vocative | vincende | vincenda | vincendum | vincendī | vincendae | vincenda | |