vinciendus

Latin

Etymology

Future passive participle of vinciō.

Participle

vinciendus (feminine vincienda, neuter vinciendum); first/second-declension participle

  1. which is to be bound

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative vinciendus vincienda vinciendum vinciendī vinciendae vincienda
genitive vinciendī vinciendae vinciendī vinciendōrum vinciendārum vinciendōrum
dative vinciendō vinciendae vinciendō vinciendīs
accusative vinciendum vinciendam vinciendum vinciendōs vinciendās vincienda
ablative vinciendō vinciendā vinciendō vinciendīs
vocative vinciende vincienda vinciendum vinciendī vinciendae vincienda