vinciendus
Latin
Etymology
Future passive participle of vinciō.
Participle
vinciendus (feminine vincienda, neuter vinciendum); first/second-declension participle
- which is to be bound
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | vinciendus | vincienda | vinciendum | vinciendī | vinciendae | vincienda | |
| genitive | vinciendī | vinciendae | vinciendī | vinciendōrum | vinciendārum | vinciendōrum | |
| dative | vinciendō | vinciendae | vinciendō | vinciendīs | |||
| accusative | vinciendum | vinciendam | vinciendum | vinciendōs | vinciendās | vincienda | |
| ablative | vinciendō | vinciendā | vinciendō | vinciendīs | |||
| vocative | vinciende | vincienda | vinciendum | vinciendī | vinciendae | vincienda | |