vindbaar

Dutch

Etymology

From vinden (“to find”) +‎ -baar (“-able”).

Pronunciation

  • Audio:(file)

Adjective

vindbaar (comparative vindbaarder, superlative vindbaarst)

  1. findable
    Antonym: onvindbaar

Declension

Declension of vindbaar
uninflected vindbaar
inflected vindbaar
comparative vindbare
positive comparative superlative
predicative/adverbial vindbaar vindbare het vindbaarst
het vindbaarste
indefinite m./f. sing. vindbaar vindbare vindbaarste
n. sing. vindbaar vindbare vindbaarste
plural vindbaar vindbare vindbaarste
definite vindbaar vindbare vindbaarste
partitive vindbaars vindbares —

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.