vindicandus

Latin

Etymology

Future passive participle (gerundive) of vindicō

Participle

vindicandus (feminine vindicanda, neuter vindicandum); first/second-declension participle

  1. which is to be avenged or punished
  2. which is to be liberated or protected

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative vindicandus vindicanda vindicandum vindicandī vindicandae vindicanda
genitive vindicandī vindicandae vindicandī vindicandōrum vindicandārum vindicandōrum
dative vindicandō vindicandae vindicandō vindicandīs
accusative vindicandum vindicandam vindicandum vindicandōs vindicandās vindicanda
ablative vindicandō vindicandā vindicandō vindicandīs
vocative vindicande vindicanda vindicandum vindicandī vindicandae vindicanda