vindiceren

Dutch

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

vindiceren

  1. to vindicate, claim as one's own

Conjugation

Conjugation of vindiceren (weak)
infinitive vindiceren
past singular vindiceerde
past participle gevindiceerd
infinitive vindiceren
gerund vindiceren n
present tense past tense
1st person singular vindiceer vindiceerde
2nd person sing. (jij) vindiceert, vindiceer2 vindiceerde
2nd person sing. (u) vindiceert vindiceerde
2nd person sing. (gij) vindiceert vindiceerde
3rd person singular vindiceert vindiceerde
plural vindiceren vindiceerden
subjunctive sing.1 vindicere vindiceerde
subjunctive plur.1 vindiceren vindiceerden
imperative sing. vindiceer
imperative plur.1 vindiceert
participles vindicerend gevindiceerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.