vindsrum
Swedish
Etymology
Compound of vind (“attic”) + -s- + rum.
Noun
vindsrum n
Declension
nominative | genitive | ||
---|---|---|---|
singular | indefinite | vindsrum | vindsrums |
definite | vindsrummet | vindsrummets | |
plural | indefinite | vindsrum | vindsrums |
definite | vindsrummen | vindsrummens |