vinearius
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [wiː.neˈaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [vi.neˈaː.ri.us]
Adjective
vīneārius (feminine vīneāria, neuter vīneārium); first/second-declension adjective
- of, pertaining to or used for vines
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | vīneārius | vīneāria | vīneārium | vīneāriī | vīneāriae | vīneāria | |
| genitive | vīneāriī | vīneāriae | vīneāriī | vīneāriōrum | vīneāriārum | vīneāriōrum | |
| dative | vīneāriō | vīneāriae | vīneāriō | vīneāriīs | |||
| accusative | vīneārium | vīneāriam | vīneārium | vīneāriōs | vīneāriās | vīneāria | |
| ablative | vīneāriō | vīneāriā | vīneāriō | vīneāriīs | |||
| vocative | vīneārie | vīneāria | vīneārium | vīneāriī | vīneāriae | vīneāria | |
Descendants
References
- “vinearius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "vinearius", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- vinearius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.