vineaticus

Latin

Alternative forms

  • vīniāticus

Etymology

From vīnea (vine) +‎ -āticus.

Pronunciation

Adjective

vīneāticus (feminine vīneātica, neuter vīneāticum); first/second-declension adjective

  1. of, pertaining to or used for vines

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative vīneāticus vīneātica vīneāticum vīneāticī vīneāticae vīneātica
genitive vīneāticī vīneāticae vīneāticī vīneāticōrum vīneāticārum vīneāticōrum
dative vīneāticō vīneāticae vīneāticō vīneāticīs
accusative vīneāticum vīneāticam vīneāticum vīneāticōs vīneāticās vīneātica
ablative vīneāticō vīneāticā vīneāticō vīneāticīs
vocative vīneātice vīneātica vīneāticum vīneāticī vīneāticae vīneātica

Descendants

  • French: vignage

References

  • vineaticus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • vineaticus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.