violandus
Latin
Etymology
Future passive participle of violō.
Participle
violandus (feminine violanda, neuter violandum); first/second-declension participle
- which is to be violated
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | violandus | violanda | violandum | violandī | violandae | violanda | |
| genitive | violandī | violandae | violandī | violandōrum | violandārum | violandōrum | |
| dative | violandō | violandae | violandō | violandīs | |||
| accusative | violandum | violandam | violandum | violandōs | violandās | violanda | |
| ablative | violandō | violandā | violandō | violandīs | |||
| vocative | violande | violanda | violandum | violandī | violandae | violanda | |