virágzat
Hungarian
Etymology
virág (“flower”) + -zat (noun-forming suffix)[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈviraːɡzɒt]
- Hyphenation: vi‧rág‧zat
- Rhymes: -ɒt
Noun
virágzat (plural virágzatok)
- inflorescence (a group or cluster of flowers arranged on a stem)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | virágzat | virágzatok |
| accusative | virágzatot | virágzatokat |
| dative | virágzatnak | virágzatoknak |
| instrumental | virágzattal | virágzatokkal |
| causal-final | virágzatért | virágzatokért |
| translative | virágzattá | virágzatokká |
| terminative | virágzatig | virágzatokig |
| essive-formal | virágzatként | virágzatokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | virágzatban | virágzatokban |
| superessive | virágzaton | virágzatokon |
| adessive | virágzatnál | virágzatoknál |
| illative | virágzatba | virágzatokba |
| sublative | virágzatra | virágzatokra |
| allative | virágzathoz | virágzatokhoz |
| elative | virágzatból | virágzatokból |
| delative | virágzatról | virágzatokról |
| ablative | virágzattól | virágzatoktól |
| non-attributive possessive – singular |
virágzaté | virágzatoké |
| non-attributive possessive – plural |
virágzatéi | virágzatokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | virágzatom | virágzataim |
| 2nd person sing. | virágzatod | virágzataid |
| 3rd person sing. | virágzata | virágzatai |
| 1st person plural | virágzatunk | virágzataink |
| 2nd person plural | virágzatotok | virágzataitok |
| 3rd person plural | virágzatuk | virágzataik |
References
- ^ Eőry, Vilma. Értelmező szótár+ (“Explanatory Dictionary Plus”). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2007. →ISBN
Further reading
- virágzat in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.