virgină
See also: virgina
Romanian
Etymology
From virgin, from Latin virgō, virginis. Doublet of vergură.
Pronunciation
- IPA(key): /virˈd͡ʒi.nə/
Noun
virgină f (plural virgine)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | virgină | virgina | virgine | virginele | |
| genitive-dative | virgine | virginei | virgine | virginelor | |
| vocative | virgină, virgino | virginelor | |||
Adjective
virgină
- nominative/accusative feminine singular of virgin