virginicus
Latin
Etymology
From virgō (“maiden”) + -icus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [wɪrˈɡɪ.nɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [virˈd͡ʒiː.ni.kus]
Adjective
virginicus (feminine virginica, neuter virginicum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | virginicus | virginica | virginicum | virginicī | virginicae | virginica | |
genitive | virginicī | virginicae | virginicī | virginicōrum | virginicārum | virginicōrum | |
dative | virginicō | virginicae | virginicō | virginicīs | |||
accusative | virginicum | virginicam | virginicum | virginicōs | virginicās | virginica | |
ablative | virginicō | virginicā | virginicō | virginicīs | |||
vocative | virginice | virginica | virginicum | virginicī | virginicae | virginica |