virguncula
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [wɪrˈɡʊŋ.kʊ.ɫa]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [virˈɡuŋ.ku.la]
Noun
virguncula f (genitive virgunculae); first declension
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | virguncula | virgunculae |
| genitive | virgunculae | virgunculārum |
| dative | virgunculae | virgunculīs |
| accusative | virgunculam | virgunculās |
| ablative | virgunculā | virgunculīs |
| vocative | virguncula | virgunculae |
Synonyms
Descendants
- English: virguncule
References
- “virguncula”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “virguncula”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- virguncula in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.