viridatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of viridō

Participle

viridātus (feminine viridāta, neuter viridātum); first/second-declension participle

  1. made (something) green
  2. made green or verdant

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative viridātus viridāta viridātum viridātī viridātae viridāta
genitive viridātī viridātae viridātī viridātōrum viridātārum viridātōrum
dative viridātō viridātae viridātō viridātīs
accusative viridātum viridātam viridātum viridātōs viridātās viridāta
ablative viridātō viridātā viridātō viridātīs
vocative viridāte viridāta viridātum viridātī viridātae viridāta