Finnish
Etymology
virkkaa + -oa
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʋirkːoɑˣ/, [ˈʋirkːo̞ɑ̝(ʔ)]
- Rhymes: -irkːoɑ
- Syllabification(key): virk‧ko‧a
- Hyphenation(key): virk‧koa
Verb
virkkoa (dialectal, rare)
- to say, utter
Conjugation
Inflection of virkkoa (Kotus type 52*A/sanoa, kk-k gradation)
|
indicative mood
|
present tense
|
perfect
|
1st sing.
|
virkon
|
en virko
|
1st sing.
|
olen virkkonut
|
en ole virkkonut
|
2nd sing.
|
virkot
|
et virko
|
2nd sing.
|
olet virkkonut
|
et ole virkkonut
|
3rd sing.
|
virkkoo
|
ei virko
|
3rd sing.
|
on virkkonut
|
ei ole virkkonut
|
1st plur.
|
virkomme
|
emme virko
|
1st plur.
|
olemme virkkoneet
|
emme ole virkkoneet
|
2nd plur.
|
virkotte
|
ette virko
|
2nd plur.
|
olette virkkoneet
|
ette ole virkkoneet
|
3rd plur.
|
virkkovat
|
eivät virko
|
3rd plur.
|
ovat virkkoneet
|
eivät ole virkkoneet
|
passive
|
virkotaan
|
ei virkota
|
passive
|
on virkottu
|
ei ole virkottu
|
past tense
|
pluperfect
|
1st sing.
|
virkoin
|
en virkkonut
|
1st sing.
|
olin virkkonut
|
en ollut virkkonut
|
2nd sing.
|
virkoit
|
et virkkonut
|
2nd sing.
|
olit virkkonut
|
et ollut virkkonut
|
3rd sing.
|
virkkoi
|
ei virkkonut
|
3rd sing.
|
oli virkkonut
|
ei ollut virkkonut
|
1st plur.
|
virkoimme
|
emme virkkoneet
|
1st plur.
|
olimme virkkoneet
|
emme olleet virkkoneet
|
2nd plur.
|
virkoitte
|
ette virkkoneet
|
2nd plur.
|
olitte virkkoneet
|
ette olleet virkkoneet
|
3rd plur.
|
virkkoivat
|
eivät virkkoneet
|
3rd plur.
|
olivat virkkoneet
|
eivät olleet virkkoneet
|
passive
|
virkottiin
|
ei virkottu
|
passive
|
oli virkottu
|
ei ollut virkottu
|
conditional mood
|
present
|
perfect
|
1st sing.
|
virkkoisin
|
en virkkoisi
|
1st sing.
|
olisin virkkonut
|
en olisi virkkonut
|
2nd sing.
|
virkkoisit
|
et virkkoisi
|
2nd sing.
|
olisit virkkonut
|
et olisi virkkonut
|
3rd sing.
|
virkkoisi
|
ei virkkoisi
|
3rd sing.
|
olisi virkkonut
|
ei olisi virkkonut
|
1st plur.
|
virkkoisimme
|
emme virkkoisi
|
1st plur.
|
olisimme virkkoneet
|
emme olisi virkkoneet
|
2nd plur.
|
virkkoisitte
|
ette virkkoisi
|
2nd plur.
|
olisitte virkkoneet
|
ette olisi virkkoneet
|
3rd plur.
|
virkkoisivat
|
eivät virkkoisi
|
3rd plur.
|
olisivat virkkoneet
|
eivät olisi virkkoneet
|
passive
|
virkottaisiin
|
ei virkottaisi
|
passive
|
olisi virkottu
|
ei olisi virkottu
|
imperative mood
|
present
|
perfect
|
1st sing.
|
—
|
—
|
1st sing.
|
—
|
—
|
2nd sing.
|
virko
|
älä virko
|
2nd sing.
|
—
|
—
|
3rd sing.
|
virkkokoon
|
älköön virkkoko
|
3rd sing.
|
olkoon virkkonut
|
älköön olko virkkonut
|
1st plur.
|
virkkokaamme
|
älkäämme virkkoko
|
1st plur.
|
—
|
—
|
2nd plur.
|
virkkokaa
|
älkää virkkoko
|
2nd plur.
|
—
|
—
|
3rd plur.
|
virkkokoot
|
älkööt virkkoko
|
3rd plur.
|
olkoot virkkoneet
|
älkööt olko virkkoneet
|
passive
|
virkottakoon
|
älköön virkottako
|
passive
|
olkoon virkottu
|
älköön olko virkottu
|
potential mood
|
present
|
perfect
|
1st sing.
|
virkkonen
|
en virkkone
|
1st sing.
|
lienen virkkonut
|
en liene virkkonut
|
2nd sing.
|
virkkonet
|
et virkkone
|
2nd sing.
|
lienet virkkonut
|
et liene virkkonut
|
3rd sing.
|
virkkonee
|
ei virkkone
|
3rd sing.
|
lienee virkkonut
|
ei liene virkkonut
|
1st plur.
|
virkkonemme
|
emme virkkone
|
1st plur.
|
lienemme virkkoneet
|
emme liene virkkoneet
|
2nd plur.
|
virkkonette
|
ette virkkone
|
2nd plur.
|
lienette virkkoneet
|
ette liene virkkoneet
|
3rd plur.
|
virkkonevat
|
eivät virkkone
|
3rd plur.
|
lienevät virkkoneet
|
eivät liene virkkoneet
|
passive
|
virkottaneen
|
ei virkottane
|
passive
|
lienee virkottu
|
ei liene virkottu
|
Nominal forms
|
infinitives
|
participles
|
|
active
|
passive
|
|
active
|
passive
|
1st
|
virkkoa
|
present
|
virkkova
|
virkottava
|
long 1st1
|
Person
|
sing.
|
plur.
|
1st
|
virkkoakseni
|
virkkoaksemme
|
2nd
|
virkkoaksesi
|
virkkoaksenne
|
3rd
|
virkkoakseen virkkoaksensa
|
|
past
|
virkkonut
|
virkottu
|
2nd
|
inessive2
|
virkkoessa
|
virkottaessa
|
agent4
|
virkkoma
|
Person
|
sing.
|
plur.
|
1st
|
virkkoessani
|
virkkoessamme
|
2nd
|
virkkoessasi
|
virkkoessanne
|
3rd
|
virkkoessaan virkkoessansa
|
|
negative
|
virkkomaton
|
instructive
|
virkkoen
|
—
|
1) Used only with a possessive suffix.
2) Usually with a possessive suffix (active only).
3) Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).
4) Usually with a possessive suffix. May not be used with all verbs, especially intransitive ones (more details). Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms.
|
3rd
|
inessive
|
virkkomassa
|
—
|
elative
|
virkkomasta
|
—
|
illative
|
virkkomaan
|
—
|
adessive
|
virkkomalla
|
—
|
abessive
|
virkkomatta
|
—
|
instructive
|
virkkoman
|
virkottaman
|
4th3
|
verbal noun
|
virkkominen
|
5th1
|
Person
|
sing.
|
plur.
|
1st
|
virkkomaisillani
|
virkkomaisillamme
|
2nd
|
virkkomaisillasi
|
virkkomaisillanne
|
3rd
|
virkkomaisillaan virkkomaisillansa
|
|
Anagrams