virtuositet
Swedish
Etymology
Borrowed from French virtuosité, equivalent to virtuos + -itet. Cognate of German Virtuosität.
Noun
virtuositet c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | virtuositet | virtuositets |
| definite | virtuositeten | virtuositetens | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |