virtuosus

Latin

Etymology

From virtūs +‎ -ōsus.

Pronunciation

Adjective

virtuōsus (feminine virtuōsa, neuter virtuōsum); first/second-declension adjective

  1. (Late Latin, Medieval Latin) good, virtuous

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative virtuōsus virtuōsa virtuōsum virtuōsī virtuōsae virtuōsa
genitive virtuōsī virtuōsae virtuōsī virtuōsōrum virtuōsārum virtuōsōrum
dative virtuōsō virtuōsae virtuōsō virtuōsīs
accusative virtuōsum virtuōsam virtuōsum virtuōsōs virtuōsās virtuōsa
ablative virtuōsō virtuōsā virtuōsō virtuōsīs
vocative virtuōse virtuōsa virtuōsum virtuōsī virtuōsae virtuōsa

Descendants

References