virulentus

Latin

Etymology

From vīrus (slime, poisonous liquid) +‎ -ulentus (full of, abounding in).

Pronunciation

Adjective

vīrulentus (feminine vīrulenta, neuter vīrulentum, superlative vīrulentissimus, adverb vīrulentē); first/second-declension adjective

  1. poisonous

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative vīrulentus vīrulenta vīrulentum vīrulentī vīrulentae vīrulenta
genitive vīrulentī vīrulentae vīrulentī vīrulentōrum vīrulentārum vīrulentōrum
dative vīrulentō vīrulentae vīrulentō vīrulentīs
accusative vīrulentum vīrulentam vīrulentum vīrulentōs vīrulentās vīrulenta
ablative vīrulentō vīrulentā vīrulentō vīrulentīs
vocative vīrulente vīrulenta vīrulentum vīrulentī vīrulentae vīrulenta

Descendants

  • Catalan: virulent
  • English: virulent
  • French: virulent
  • Galician: virulento
  • Italian: virulento
  • Portuguese: virulento
  • Spanish: virulento

References

  • virulentus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • virulentus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.