vitathatatlan
Hungarian
Etymology
From vitat (“to dispute”) + -hatatlan (“in- ... -able”, adjective-forming suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvitɒthɒtɒtlɒn]
- Hyphenation: vi‧tat‧ha‧tat‧lan
- Rhymes: -ɒn
Adjective
vitathatatlan (comparative vitathatatlanabb, superlative legvitathatatlanabb)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | vitathatatlan | vitathatatlanok |
| accusative | vitathatatlant | vitathatatlanokat |
| dative | vitathatatlannak | vitathatatlanoknak |
| instrumental | vitathatatlannal | vitathatatlanokkal |
| causal-final | vitathatatlanért | vitathatatlanokért |
| translative | vitathatatlanná | vitathatatlanokká |
| terminative | vitathatatlanig | vitathatatlanokig |
| essive-formal | vitathatatlanként | vitathatatlanokként |
| essive-modal | vitathatatlanul | — |
| inessive | vitathatatlanban | vitathatatlanokban |
| superessive | vitathatatlanon | vitathatatlanokon |
| adessive | vitathatatlannál | vitathatatlanoknál |
| illative | vitathatatlanba | vitathatatlanokba |
| sublative | vitathatatlanra | vitathatatlanokra |
| allative | vitathatatlanhoz | vitathatatlanokhoz |
| elative | vitathatatlanból | vitathatatlanokból |
| delative | vitathatatlanról | vitathatatlanokról |
| ablative | vitathatatlantól | vitathatatlanoktól |
| non-attributive possessive – singular |
vitathatatlané | vitathatatlanoké |
| non-attributive possessive – plural |
vitathatatlanéi | vitathatatlanokéi |
Derived terms
- vitathatatlanság
- vitathatatlanul
Further reading
- vitathatatlan in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.