vitiandus
Latin
Etymology
Future passive participle of vitiō.
Participle
vitiandus (feminine vitianda, neuter vitiandum); first/second-declension participle
- which is to be damaged
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | vitiandus | vitianda | vitiandum | vitiandī | vitiandae | vitianda | |
| genitive | vitiandī | vitiandae | vitiandī | vitiandōrum | vitiandārum | vitiandōrum | |
| dative | vitiandō | vitiandae | vitiandō | vitiandīs | |||
| accusative | vitiandum | vitiandam | vitiandum | vitiandōs | vitiandās | vitianda | |
| ablative | vitiandō | vitiandā | vitiandō | vitiandīs | |||
| vocative | vitiande | vitianda | vitiandum | vitiandī | vitiandae | vitianda | |