vitrit
Romanian
Etymology
Borrowed from German Vitrit or French vitrite.
Noun
vitrit n (uncountable)
Declension
| singular only | indefinite | definite |
|---|---|---|
| nominative-accusative | vitrit | vitritul |
| genitive-dative | vitrit | vitritului |
| vocative | vitritule | |
References
- vitrit in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN