vitrit

Romanian

Etymology

Borrowed from German Vitrit or French vitrite.

Noun

vitrit n (uncountable)

  1. vitrite

Declension

Declension of vitrit
singular only indefinite definite
nominative-accusative vitrit vitritul
genitive-dative vitrit vitritului
vocative vitritule

References

  • vitrit in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN