vittatus

Latin

Pronunciation

Adjective

vittātus (feminine vittāta, neuter vittātum); first/second-declension adjective

  1. banded
  2. having a fillet or chaplet

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative vittātus vittāta vittātum vittātī vittātae vittāta
genitive vittātī vittātae vittātī vittātōrum vittātārum vittātōrum
dative vittātō vittātae vittātō vittātīs
accusative vittātum vittātam vittātum vittātōs vittātās vittāta
ablative vittātō vittātā vittātō vittātīs
vocative vittāte vittāta vittātum vittātī vittātae vittāta

References

  • vittatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • vittatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • vittatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.