vituperandus
Latin
Etymology
Future passive participle of vituperō.
Participle
vituperandus (feminine vituperanda, neuter vituperandum); first/second-declension participle
- which is to be cursed
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | vituperandus | vituperanda | vituperandum | vituperandī | vituperandae | vituperanda | |
| genitive | vituperandī | vituperandae | vituperandī | vituperandōrum | vituperandārum | vituperandōrum | |
| dative | vituperandō | vituperandae | vituperandō | vituperandīs | |||
| accusative | vituperandum | vituperandam | vituperandum | vituperandōs | vituperandās | vituperanda | |
| ablative | vituperandō | vituperandā | vituperandō | vituperandīs | |||
| vocative | vituperande | vituperanda | vituperandum | vituperandī | vituperandae | vituperanda | |