vividus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈwiː.wɪ.dʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈviː.vi.d̪us]
Adjective
vīvidus (feminine vīvida, neuter vīvidum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | vīvidus | vīvida | vīvidum | vīvidī | vīvidae | vīvida | |
| genitive | vīvidī | vīvidae | vīvidī | vīvidōrum | vīvidārum | vīvidōrum | |
| dative | vīvidō | vīvidae | vīvidō | vīvidīs | |||
| accusative | vīvidum | vīvidam | vīvidum | vīvidōs | vīvidās | vīvida | |
| ablative | vīvidō | vīvidā | vīvidō | vīvidīs | |||
| vocative | vīvide | vīvida | vīvidum | vīvidī | vīvidae | vīvida | |
Descendants
References
- “vividus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “vividus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- vividus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.