vivificaturus
Latin
Etymology
Future active participle of vīvificō.
Participle
vīvificātūrus (feminine vīvificātūra, neuter vīvificātūrum); first/second-declension participle
- about to vivify
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | vīvificātūrus | vīvificātūra | vīvificātūrum | vīvificātūrī | vīvificātūrae | vīvificātūra | |
| genitive | vīvificātūrī | vīvificātūrae | vīvificātūrī | vīvificātūrōrum | vīvificātūrārum | vīvificātūrōrum | |
| dative | vīvificātūrō | vīvificātūrae | vīvificātūrō | vīvificātūrīs | |||
| accusative | vīvificātūrum | vīvificātūram | vīvificātūrum | vīvificātūrōs | vīvificātūrās | vīvificātūra | |
| ablative | vīvificātūrō | vīvificātūrā | vīvificātūrō | vīvificātūrīs | |||
| vocative | vīvificātūre | vīvificātūra | vīvificātūrum | vīvificātūrī | vīvificātūrae | vīvificātūra | |