vloet

Middle Dutch

Etymology

From Old Dutch fluot, from Proto-West Germanic *flōdu.

Noun

vloet m or f

  1. (act of) flowing
  2. flow, stream
  3. flood
  4. high tide
    Antonym: ebbe
  5. water generally

Inflection

Strong masculine noun
singular plural
nominative vloet vloede
accusative vloet vloede
genitive vloets vloede
dative vloede vloeden
Strong feminine noun
singular plural
nominative vloet vloede
accusative vloet vloede
genitive vloet, vloede vloede
dative vloet, vloede vloeden


Descendants

  • Dutch: vloed c
    • Afrikaans: vloed
    • Berbice Creole Dutch: flutu
    • Javindo: floed
  • Limburgish: vlood

Further reading

  • “vloet”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
  • Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “vloet”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.