vociferatus
Latin
Etymology
Perfect participle of vōciferor
Participle
vōciferātus (feminine vōciferāta, neuter vōciferātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | vōciferātus | vōciferāta | vōciferātum | vōciferātī | vōciferātae | vōciferāta | |
| genitive | vōciferātī | vōciferātae | vōciferātī | vōciferātōrum | vōciferātārum | vōciferātōrum | |
| dative | vōciferātō | vōciferātae | vōciferātō | vōciferātīs | |||
| accusative | vōciferātum | vōciferātam | vōciferātum | vōciferātōs | vōciferātās | vōciferāta | |
| ablative | vōciferātō | vōciferātā | vōciferātō | vōciferātīs | |||
| vocative | vōciferāte | vōciferāta | vōciferātum | vōciferātī | vōciferātae | vōciferāta | |
References
- “vociferatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- vociferatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.