Finnish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʋoi̯sin/, [ˈʋo̞i̯s̠in]
- Rhymes: -oisin
- Syllabification(key): voi‧sin
- Hyphenation(key): voi‧sin
Etymology 1
Verb
voisin
- first-person singular present conditional of voida
Etymology 2
Adjective
voisin
- superlative degree of voinen
Declension
| Inflection of voisin (Kotus type 36*H/sisin, mp-mm gradation)
|
| nominative
|
voisin
|
voisimmat
|
| genitive
|
voisimman
|
voisimpien voisinten
|
| partitive
|
voisinta
|
voisimpia
|
| illative
|
voisimpaan
|
voisimpiin
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
voisin
|
voisimmat
|
| accusative
|
nom.
|
voisin
|
voisimmat
|
| gen.
|
voisimman
|
| genitive
|
voisimman
|
voisimpien voisinten voisimpain rare
|
| partitive
|
voisinta
|
voisimpia
|
| inessive
|
voisimmassa
|
voisimmissa
|
| elative
|
voisimmasta
|
voisimmista
|
| illative
|
voisimpaan
|
voisimpiin
|
| adessive
|
voisimmalla
|
voisimmilla
|
| ablative
|
voisimmalta
|
voisimmilta
|
| allative
|
voisimmalle
|
voisimmille
|
| essive
|
voisimpana
|
voisimpina
|
| translative
|
voisimmaksi
|
voisimmiksi
|
| abessive
|
voisimmatta
|
voisimmitta
|
| instructive
|
—
|
voisimmin
|
| comitative
|
— |
voisimpine
|
| Rare. Only used with substantive adjectives.
|
| first-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
voisimpani
|
voisimpani
|
| accusative
|
nom.
|
voisimpani
|
voisimpani
|
| gen.
|
voisimpani
|
| genitive
|
voisimpani
|
voisimpieni voisinteni voisimpaini rare
|
| partitive
|
voisintani
|
voisimpiani
|
| inessive
|
voisimmassani
|
voisimmissani
|
| elative
|
voisimmastani
|
voisimmistani
|
| illative
|
voisimpaani
|
voisimpiini
|
| adessive
|
voisimmallani
|
voisimmillani
|
| ablative
|
voisimmaltani
|
voisimmiltani
|
| allative
|
voisimmalleni
|
voisimmilleni
|
| essive
|
voisimpanani
|
voisimpinani
|
| translative
|
voisimmakseni
|
voisimmikseni
|
| abessive
|
voisimmattani
|
voisimmittani
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
voisimpineni
|
| second-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
voisimpasi
|
voisimpasi
|
| accusative
|
nom.
|
voisimpasi
|
voisimpasi
|
| gen.
|
voisimpasi
|
| genitive
|
voisimpasi
|
voisimpiesi voisintesi voisimpaisi rare
|
| partitive
|
voisintasi
|
voisimpiasi
|
| inessive
|
voisimmassasi
|
voisimmissasi
|
| elative
|
voisimmastasi
|
voisimmistasi
|
| illative
|
voisimpaasi
|
voisimpiisi
|
| adessive
|
voisimmallasi
|
voisimmillasi
|
| ablative
|
voisimmaltasi
|
voisimmiltasi
|
| allative
|
voisimmallesi
|
voisimmillesi
|
| essive
|
voisimpanasi
|
voisimpinasi
|
| translative
|
voisimmaksesi
|
voisimmiksesi
|
| abessive
|
voisimmattasi
|
voisimmittasi
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
voisimpinesi
|
| first-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
voisimpamme
|
voisimpamme
|
| accusative
|
nom.
|
voisimpamme
|
voisimpamme
|
| gen.
|
voisimpamme
|
| genitive
|
voisimpamme
|
voisimpiemme voisintemme voisimpaimme rare
|
| partitive
|
voisintamme
|
voisimpiamme
|
| inessive
|
voisimmassamme
|
voisimmissamme
|
| elative
|
voisimmastamme
|
voisimmistamme
|
| illative
|
voisimpaamme
|
voisimpiimme
|
| adessive
|
voisimmallamme
|
voisimmillamme
|
| ablative
|
voisimmaltamme
|
voisimmiltamme
|
| allative
|
voisimmallemme
|
voisimmillemme
|
| essive
|
voisimpanamme
|
voisimpinamme
|
| translative
|
voisimmaksemme
|
voisimmiksemme
|
| abessive
|
voisimmattamme
|
voisimmittamme
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
voisimpinemme
|
| second-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
voisimpanne
|
voisimpanne
|
| accusative
|
nom.
|
voisimpanne
|
voisimpanne
|
| gen.
|
voisimpanne
|
| genitive
|
voisimpanne
|
voisimpienne voisintenne voisimpainne rare
|
| partitive
|
voisintanne
|
voisimpianne
|
| inessive
|
voisimmassanne
|
voisimmissanne
|
| elative
|
voisimmastanne
|
voisimmistanne
|
| illative
|
voisimpaanne
|
voisimpiinne
|
| adessive
|
voisimmallanne
|
voisimmillanne
|
| ablative
|
voisimmaltanne
|
voisimmiltanne
|
| allative
|
voisimmallenne
|
voisimmillenne
|
| essive
|
voisimpananne
|
voisimpinanne
|
| translative
|
voisimmaksenne
|
voisimmiksenne
|
| abessive
|
voisimmattanne
|
voisimmittanne
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
voisimpinenne
|
| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
voisimpansa
|
voisimpansa
|
| accusative
|
nom.
|
voisimpansa
|
voisimpansa
|
| gen.
|
voisimpansa
|
| genitive
|
voisimpansa
|
voisimpiensa voisintensa voisimpainsa rare
|
| partitive
|
voisintaan voisintansa
|
voisimpiaan voisimpiansa
|
| inessive
|
voisimmassaan voisimmassansa
|
voisimmissaan voisimmissansa
|
| elative
|
voisimmastaan voisimmastansa
|
voisimmistaan voisimmistansa
|
| illative
|
voisimpaansa
|
voisimpiinsa
|
| adessive
|
voisimmallaan voisimmallansa
|
voisimmillaan voisimmillansa
|
| ablative
|
voisimmaltaan voisimmaltansa
|
voisimmiltaan voisimmiltansa
|
| allative
|
voisimmalleen voisimmallensa
|
voisimmilleen voisimmillensa
|
| essive
|
voisimpanaan voisimpanansa
|
voisimpinaan voisimpinansa
|
| translative
|
voisimmakseen voisimmaksensa
|
voisimmikseen voisimmiksensa
|
| abessive
|
voisimmattaan voisimmattansa
|
voisimmittaan voisimmittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
voisimpineen voisimpinensa
|
|
Adjective
voisin
- instructive plural of voinen
Anagrams
French
Etymology
Inherited from Old French voisin, veisin, from Late Latin vēcīnus, from Latin vīcīnus.
Pronunciation
- IPA(key): /vwa.zɛ̃/
- Rhymes: -ɛ̃
- Homophone: voisins
Adjective
voisin (feminine voisine, masculine plural voisins, feminine plural voisines)
- neighbouring, neighboring
- Synonym: limitrophe
2015, Claude Nativel, Comme le phénix...:Je n'avais aucune nouvelle de la situation politique dans notre pauvre pays, je ne savais pas ce que j'allais trouver en y foulant son sol, si nous arrivions à passer la frontière du pays voisin sans nous faire arrêter.- I had had no news of the political situation in our poor country. I did not know what I would find when I set foot there; if, that is, we managed to cross the border from a neighbouring country without being arrested.
- similar
- Synonyms: similaire, proche
Derived terms
Noun
voisin m (plural voisins, feminine voisine)
- neighbour, neighbor
Derived terms
See also
Further reading
Anagrams
Old French
Etymology
From Late Latin vēcīnus, from Latin vīcīnus.
Pronunciation
- (archaic) IPA(key): /vei̯ˈzin/
- (classical) IPA(key): /voi̯ˈzin/
- (late) IPA(key): /vo̯ɛˈzin/
Noun
voisin oblique singular, m (oblique plural voisins, nominative singular voisins, nominative plural voisin)
- neighbor
Descendants