voksunk
Hungarian
Etymology
voks (“vote”) + -unk (“our”, possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvokʃuŋk]
- Hyphenation: vok‧sunk
Noun
voksunk
- first-person plural single-possession possessive of voks
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | voksunk | — |
| accusative | voksunkat | — |
| dative | voksunknak | — |
| instrumental | voksunkkal | — |
| causal-final | voksunkért | — |
| translative | voksunkká | — |
| terminative | voksunkig | — |
| essive-formal | voksunkként | — |
| essive-modal | voksunkul | — |
| inessive | voksunkban | — |
| superessive | voksunkon | — |
| adessive | voksunknál | — |
| illative | voksunkba | — |
| sublative | voksunkra | — |
| allative | voksunkhoz | — |
| elative | voksunkból | — |
| delative | voksunkról | — |
| ablative | voksunktól | — |
| non-attributive possessive – singular |
voksunké | — |
| non-attributive possessive – plural |
voksunkéi | — |