voorbeeldig

Dutch

Etymology

From voorbeeld +‎ -ig.

Pronunciation

  • IPA(key): [vʊːrbeːldəx]
  • Audio:(file)

Adjective

voorbeeldig (comparative voorbeeldiger, superlative voorbeeldigst)

  1. exemplary:
    1. (literally) which is/can be set as an example worth following
    2. excellent, to the highest standard
    3. textbook -, perfectly executed etc.

Declension

Declension of voorbeeldig
uninflected voorbeeldig
inflected voorbeeldige
comparative voorbeeldiger
positive comparative superlative
predicative/adverbial voorbeeldig voorbeeldiger het voorbeeldigst
het voorbeeldigste
indefinite m./f. sing. voorbeeldige voorbeeldigere voorbeeldigste
n. sing. voorbeeldig voorbeeldiger voorbeeldigste
plural voorbeeldige voorbeeldigere voorbeeldigste
definite voorbeeldige voorbeeldigere voorbeeldigste
partitive voorbeeldigs voorbeeldigers

Derived terms

  • voorbeeldigheid
  • voorbeeldelijk
  • voorbeeldfunctie