vrouwelijk

Dutch

Etymology

From Middle Dutch vrouwelijc. Equivalent to vrouw +‎ -e- +‎ -lijk.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvrɑu̯.ə.lək/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: vrou‧we‧lijk

Adjective

vrouwelijk (comparative vrouwelijker, superlative vrouwelijkst)

  1. feminine
  2. female

Declension

Declension of vrouwelijk
uninflected vrouwelijk
inflected vrouwelijke
comparative vrouwelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial vrouwelijk vrouwelijker het vrouwelijkst
het vrouwelijkste
indefinite m./f. sing. vrouwelijke vrouwelijkere vrouwelijkste
n. sing. vrouwelijk vrouwelijker vrouwelijkste
plural vrouwelijke vrouwelijkere vrouwelijkste
definite vrouwelijke vrouwelijkere vrouwelijkste
partitive vrouwelijks vrouwelijkers —

Antonyms

Coordinate terms

  • (grammar, common): commuun
  • (grammar, masculine): mannelijk
  • (grammar, neuter): onzijdig

Derived terms

Descendants

  • Afrikaans: vroulik
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.