vuiceiba
Latgalian
Etymology
From vuiceit (“to teach”) + -eiba.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvùi̯t͡sʲæ̀i̯ba]
- Hyphenation: vui‧cei‧ba
Noun
vuiceiba f
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | vuiceiba | vuiceibys, vuiceibas1) |
| genitive | vuiceibys, vuiceibas1) | vuiceibu |
| dative | vuiceibai | vuiceibom |
| accusative | vuiceibu | vuiceibys, vuiceibas1) |
| instrumental | vuiceibu | vuiceibom |
| locative | vuiceibā | vuiceibuos |
| vocative | vuiceiba, vuiceib | vuiceibys, vuiceibas1) |
1) dialectal
References
- A. Andronov, L. Leikuma (2008) Latgalīšu-Latvīšu-Krīvu sarunu vuordineica, Lvava, →ISBN, page 12