vulneratio
Latin
Etymology
Noun
vulnerātiō f (genitive vulnerātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | vulnerātiō | vulnerātiōnēs |
genitive | vulnerātiōnis | vulnerātiōnum |
dative | vulnerātiōnī | vulnerātiōnibus |
accusative | vulnerātiōnem | vulnerātiōnēs |
ablative | vulnerātiōne | vulnerātiōnibus |
vocative | vulnerātiō | vulnerātiōnēs |
Related terms
- vulnerābilis
- vulnerārius
- vulnerātor
- vulnifer
- vulnificō
- vulnificus
- vulnus
- vulnusculum
References
- “vulneratio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "vulneratio", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- vulneratio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.