vyčiněný

Czech

Etymology

From vyčinit +‎ -ný.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈvɪt͡ʃɪɲɛniː]

Adjective

vyčiněný

  1. (of leather) tanned
    Synonym: vydělaný

Declension

Declension of vyčiněný (hard)
singular
masculine feminine neuter
animate inanimate
nominative vyčiněný vyčiněná vyčiněné
genitive vyčiněného vyčiněné vyčiněného
dative vyčiněnému vyčiněné vyčiněnému
accusative vyčiněného vyčiněný vyčiněnou vyčiněné
locative vyčiněném vyčiněné vyčiněném
instrumental vyčiněným vyčiněnou vyčiněným
plural
masculine feminine neuter
animate inanimate
nominative vyčinění vyčiněné vyčiněná
genitive vyčiněných
dative vyčiněným
accusative vyčiněné vyčiněná
locative vyčiněných
instrumental vyčiněnými

Further reading