wątornik
Polish
Etymology
Pronunciation
- Rhymes: -ɔrɲik
- Syllabification: wą‧tor‧nik
Noun
wątornik m inan
Declension
Declension of wątornik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | wątornik | wątorniki |
| genitive | wątornika | wątorników |
| dative | wątornikowi | wątornikom |
| accusative | wątornik | wątorniki |
| instrumental | wątornikiem | wątornikami |
| locative | wątorniku | wątornikach |
| vocative | wątorniku | wątorniki |
Noun
wątornik m pers
- (Far Masovian) synonym of obżartuch
Related terms
nouns
- wątor
- wątorniczy
Further reading
- wątornik in Polish dictionaries at PWN
- Wojciech Grzegorzewicz (1894) “wątornik”, in “O języku ludowym w powiecie przasnyskim”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 124