węgrzynek

Polish

Etymology

From węgrzyn +‎ -ek.[1] First attested in 1665–1683.[2]

Pronunciation

 
  • IPA(key): /vɛŋˈɡʐɘ.nɛk/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘnɛk
  • Syllabification: wę‧grzy‧nek

Noun

węgrzynek m inan

  1. (archaic, rare) diminutive of węgrzyn

Declension

Noun

węgrzynek m pers

  1. (obsolete) service boy dressed in a traditional Hungarian costume

Declension

References

  1. ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “węgrzynek”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
  2. ^ Jan III Sobieski (1962) [1665–1683] Listy do Marysieńki (1665 - 1683) (in Polish), page 556:Miałem także Węgrzynka, co kilka języków umiał; i ten zginął. Ale z Kałmukiem małym co się stało, racz Wć uważyć, że kiedy w polu, to równo z charty na koniu zająca uganiał, a teraz ujść nie mógł, kiedy mnie P. Bóg salwo- wał.

Further reading