włącznik

Polish

Etymology

From włączyć +‎ -nik.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvwɔnt͡ʂ.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔnt͡ʂɲik
  • Syllabification: włącz‧nik

Noun

włącznik m inan

  1. (electrical engineering) switch (device to turn electric current on and off or direct its flow)
    Synonym: wyłącznik

Declension

Declension of włącznik
singular plural
nominative włącznik włączniki
genitive włącznika włączników
dative włącznikowi włącznikom
accusative włącznik włączniki
instrumental włącznikiem włącznikami
locative włączniku włącznikach
vocative włączniku włączniki
adjective
  • włączny
adverb
noun
  • włączność
verbs

Further reading

  • włącznik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • włącznik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.