włosienica
See also: włosienicą
Old Polish
Etymology
From włosiany + -ica. First attested in the middle of the 15th century.
Pronunciation
Noun
włosienica f
- hairshirt, cilice, bristle shirt, fur shirt, usually worn in self-mortification
- Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[1], page 736:
- Thy, dzyevko luda mego, opaschy szye ve vloszyenycza, czvsch zglem vloszyanym (accingere cilicio Jer 6, 26)
- [Ty, dziewko luda mego, opaszy sie we włosienicę, czusz zgłem włosianym (accingere cilicio Jer 6, 26)]
Descendants
- Polish: włosienica
References
- B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “włosienica”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish włosienica.
Pronunciation
- IPA(key): /vwɔ.ɕɛˈɲi.t͡sa/
- Rhymes: -it͡sa
- Syllabification: wło‧sie‧ni‧ca
Noun
włosienica f
- (obsolete) alternative form of włosiennica
Declension
Declension of włosienica
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | włosienica | włosienice |
| genitive | włosienicy | włosienic |
| dative | włosienicy | włosienicom |
| accusative | włosienicę | włosienice |
| instrumental | włosienicą | włosienicami |
| locative | włosienicy | włosienicach |
| vocative | włosienico | włosienice |
Further reading
- włosienica in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “włosienica”, in Słownik języka polskiego