wałkoń
See also: walkon
Polish
Alternative forms
Etymology
Uncertain. Perhaps related to dialectal Ukrainian волу́йко (volújko), валу́йко (valújko), possibly related to wół. Compare Ukrainian валю́ка (valjúka).[1]
Pronunciation
Audio: (file) - Rhymes: -awkɔɲ
- Syllabification: wał‧koń
Noun
wałkoń m pers
- (colloquial or dialectal, Far Mazovian, derogatory) idler; loafer; do-nothing (someone who is workshy)
- Synonyms: see Thesaurus:leń
Declension
Declension of wałkoń
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | wałkoń | wałkonie |
| genitive | wałkonia | wałkoni / wałkoniów |
| dative | wałkoniowi | wałkoniom |
| accusative | wałkonia | wałkoni / wałkoniów |
| instrumental | wałkoniem | wałkoniami |
| locative | wałkoniu | wałkoniach |
| vocative | wałkoniu | wałkonie |
Derived terms
verbs
- wałkonić impf
References
- ^ Adam Fałowski (2022) “wałkoń”, in Słownik etymologiczny polszczyzny potocznej, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, →ISBN
Further reading
- wałkoń in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wałkoń in Polish dictionaries at PWN
- Wojciech Grzegorzewicz (1894) “wałkoń”, in “O języku ludowym w powiecie przasnyskim”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 124